نفت سفید، نفت چراغ یا کروزن که در زبان گفتاری نفت نامیده میشود، یکی از ترکیبات نفتی و مواد سوختی است. نفت سفید در گذشته کاربرد گستردهای به عنوان سوخت وسایل گرمایشی و پخت و پز داشت که امروزه در بسیاری از نقاط با گاز شهریو گاز مایعجایگزین شدهاست. قدیمیترین متنی که روش استحصال نفت سفید از نفت خام را توضیح داده، نوشته محمد زکریای رازیدانشمند ایرانی است. وی که بیشتر عمرش را در بغداد به عنوان شیمیدان و پزشک میگذراند در «کتاب الاسرار» دو روش را برای تولید نفت سفید توضیح داده آست. نفت سفید در آن زمان در چراغهای نفتی معروف به «نفاطه» برای تولید گرما و روشنایی استفاده میشد. در جنوب شرقی آسیا، بریتانیاو آفریقای جنوبیبه این ماده پارافین گفته میشود؛ نفت چراغ، هیدروکربنیقابل اشتعال بصورت مایع است. واژه کروسن که در انگلیسی بجای نفت چراغ بکار میرود، از واژه یونانیکروس(به معنای موم) گرفته شده و برای نخستین بار به عنوان یک نشان بازرگانی توسط آبراهام گنسربکار رفته است. نفت چراغ بیشتر به عنوان سوخت هواپیماهای دارای موتور جت (سوخت جت) و برخی راکتهابکار میرود اما در مواردی به عنوان سوخت گرمایشی و آتشبازیها نیز از آن استفاده میشود. در بخشهایی از آسیا که نفت چراغ جزو یارانههای دولتی است، آن را به عنوان سوخت موتور قایقهای کوچک ماهیگیری بکار میبرند.
